Kinderdagverblijf Sint-Jozef

Enkele jaren geleden volgde één van onze stafmedewerkers een studiedag bij Vlaams Platform Buitenschoolse Opvang over Buiten-spel. Een maand later was onze "werkgroep buitenspelen" geboren.

 

Op dat moment hadden we nooit gedacht dat deze werkgroep een impact zoals op de foto hier boven ging hebben... Met 6 of 7 mensen raakten we geïnspireerd, begeesterd en gemotiveerd. Die motivatie en inspiratie heeft de laatste jaren een bijzondere groei gekend en ik wil deze hier wel eens beschrijven want ik ben eigenlijk heel trots op mijn mensen. Ik ben trots maar ook ambitieus!

In 2010 kwam de werkgroep voor het eerst samen en in 2011 werd dit groepje extra geprikkeld door de Kiddo-dag met als onderwerp "avontuur in de natuur". Uit een creatieve brainstorm eind 2011 kwam de ambitie om een blotevoetenpad te bouwen en dat lukte.

We bezochten in Nederland de Struin, de Tweeling en ... en we zagen de betrokkenheid van de kinderen, de ontspanning bij de begeleiders, het fijne aan gewoon gezellig buiten zijn in gelijk welke weersomstandigheden. Wij wilden ook zoiets!

Visie wijzigen

Na ons bezoek zijn we snel aan de slag gegaan: op een personeelsvergadering waar onze medewerkers zelf mochten buiten spelen en ervaringen opdoen voegden we één zinnetje aan onze visie op spelen toe. "We beleven elke dag de natuur met iedere groep." Met iedere groep, wil ook zeggen de begeleidersgroep, dus we voegden de daad bij het woord en aten samen buiten een lekkere pasta, die enkele begeleidsters hadden gemaakt, en bakten marshmallows boven een kampvuurtje. Tofste personeelsvergadering ooit. Daar spraken we af dat we het effectief gingen proberen... en we zijn gestart met dromen.

We kwamen al snel veel belemmeringen tegen. We hadden niet veel groen en het was niet veilig en dat Belgisch weer... Maar we zetten stappen vooruit: we verbeterden ons blotevoetenpad, we maakten buitenkeukentjes, we aten buiten, we organiseerden modderdagen. De begeleiders en stafleden die naar Nederland waren geweest namen de andere begeleiders mee in ons buitenspel-verhaal en op hun beurt namen die begeleiders ouders mee. Kinderen mochten vuil worden bij het spelen, kinderen mochten naar buiten ook als het regende...

Nieuwbouw

Wat was ik blij op onze denkdag over de nieuw bouw: iedereen pleitte er voor om veel buiten te kunnen doen en de drempels om buiten te spelen te verlagen. Concreet werd dat het bannen van trappen, buitenruimte direct toegankelijk voor elke leefgroep en speelnatuur waar we over droomden. Wat was ik droef toen we merkten dat het geld op was om ook nog maar iets aan onze tuin te investeren. Wat we wel al deden was een visie over deze tuin neerschrijven... We schreven neer wat we wilden bereiken:

Wij willen met ons kinderdagverblijf een avontuurlijke natuurlijke tuin inrichten waar kinderen op een veilige manier de natuur kunnen ontdekken en echt beleven.

Het blijkt dat het voor kinderen enorm belangrijk is vanaf jonge leeftijd in aanraking te komen met de natuur. Niet alleen heeft natuur een rustgevende en ontspannende werking, ook kunnen kinderen ontdekken, beleven, spelen, onderzoeken, waarnemen en leren. Kortom, spelen in de natuur zet alle zintuigen van kinderen op scherp en heeft een positieve invloed op sociaal-emotionele en motorische ontwikkeling.

In onze tuin willen we:

• Spelen: natuurlijke wegsteekplekjes, bosje waar kampen kunnen gebouwd worden, zandbak, een blote voetenpad,boomhut,grasplein om te sporten, verhard pad om te fietsen, lopen/glijden van een heuvel,…
• Leren: een plek met fruitbomen ,klein fruit zodat kinderen een zaadje of bloemetjes zien uitgroeien en terug weten waar het fruit vandaan komt, een plaats om zelf groenten te kweken, groot kippenhok,…
• Eten: fruit en groent eten uit eigen tuin
• Rusten: hangmat in de schaduw van loofbomen, plekje waar kinderen zich kunnen terugtrekken om te lezen
• Ontmoetingsplaats voor ouders
• Wegens een groot leeftijdsverschil tussen de kinderen van het kinderdagverblijf en de buitenschoolse opvang zouden we de tuin in twee zones willen opdelen.

 

Waar een wil is...

De motivatie en begeestering bleef echter aanwezig. We wilden onze visie verwezenlijken of toch in ieder geval als organisatie ervoor zorgen dat de faciliteiten er allemaal zijn om buiten te spelen. Door de jaren heen ontstond naast de gemotiveerde groep begeleidsters ook een gemotiveerde groep ouders en samen realiseerden we onze "avontuurlijke baby- en peutertuin. Onze eerste tuindagen waren geboren.

 

De dromen waren echter groter en de wil om te slagen even groot: de tuin van onze "Boomhut", onze buitenschoolse opvang, moest ook nog aangelegd worden. Dankzij een samenwerking met Regionaal Landschap Schelde-Durme realiseerden mijn medewerkers de aanleg van een prachtige speelheuvel met een fijne boomhut er in. Hoedje af! Ik ben trots op de medewerkers die dit alles verwezenlijkt hebben. Bedankt aan iedereen die al eens kwam helpen!

Ambitie

Naast trots is er ook ambitie vertelde ik hierboven. Want de faciliteiten om buiten te spelenverbeterden... dus zouden we onze kinderen veel meer buiten moeten kunnen laten spelen. Slagen we er elke dag in? En hoe doen we dit? Streven we er ook naar om de andere punten uit onze visie op spelen te realiseren? "We kijken wat kinderen bezig houdt want kinderen zijn voortdurend op ontdekking." Hoe gaan we dit aanpakken en hoe gaan we ouders verder betrekken in dit buiten spelen, hoe gaan we hier over documenteren? Dan zijn er ook nog andere praktische zaken: hoe gaan we dit blijven onderhouden? Kunnen we ons organiseren om dit duurzaam te verankeren in onze organisatie? We gaan samen op zoek. Ik hoop dat we met dit tekstje nog meer begeleiders, ouders, vrijwilligers, leraars, stagiairs en andere kinderopvanginitiatieven kunnen inspireren.

Wil je ons verhaal horen, zien en proeven? Dat kan!